Jak długo rozwija się rak odbytu i jego objawy?

Rak kanału odbytu należy do grupy rzadko występujących nowotworów. Odbyt jest krótką, umięśnioną rurą, która stanowi zakończenie przewodu pokarmowego i jest systemem zwieraczy (zewnętrznych i wewnętrznych).

Częstość występowania wynosi 2 na 100 000, ale w ostatniej dekadzie obserwuje się tendencję wzrostową na poziomie 1-3% rocznie. Choroba ta dotyka głównie osoby po 45 roku życia. Głównym problemem w tej patologii jest wczesne wykrywanie: przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych wykrywane są przy wstępnym rozpoznaniu raka odbytu u 25-30% chorych, a przerzuty odległe u 10-17% chorych.

Prezentowany tekst jest efektem naszych działań w partnerstwie z dentanet.pl

Rak odbytu, objawy

W przypadku raka odbytu objawy nie pojawiają się od razu i nie są charakterystyczne dla tej choroby. Pacjentom dokucza ból i dyskomfort w odbycie, mają uczucie grudek podczas chodzenia i wypróżniania się. Stolec staje się rzadki, ponieważ odbyt jest częściowo zablokowany przez guz. Te same objawy kliniczne występują w wielu łagodnych chorobach, takich jak hemoroidy, dlatego pacjenci nie przejmują się nimi i nie zgłaszają się do lekarzy w celu diagnostyki i leczenia.

Krwawienie z odbytu, guzki lub wrzody to późne objawy choroby. Nietrzymanie stolca jest bardzo niepokojącym objawem świadczącym o tym, że guz zaatakował warstwę mięśniową zwieracza. Rak odbytu może być również podejrzewany przez powiększone pachwinowe węzły chłonne.

Jak długo rozwija się rak odbytu

Jak długo rozwija się rak odbytu? Uważa się, że potrzeba około 10 lat, aby rozwinął się rak, który najczęściej powstaje w wyniku transformacji polipa. Niestety, u 80 procent pacjentów rak jelita grubego jest wykrywany w późnym stadium przez co utrudnione jest leczenie.

Przeczytaj również:  Jak długo rozwija się rak przełyku

Przyczyny raka odbytu

Liczne badania wykazały korelację pomiędzy występowaniem raka odbytu a obecnością wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV), ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) oraz innych chorób i stanów powodujących niską odporność. Może to wystąpić u pacjentów, którzy przeszli leczenie immunosupresyjne przy przeszczepach narządów oraz po chemioterapii.

Inne czynniki ryzyka zachorowania na raka odbytu obejmują:

  • Dysplazje szyjki macicy wywołane przez wirusy brodawczaka;
  • Niektóre patologie autoimmunologiczne (toczeń rumieniowaty układowy, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, choroba Leśniowskiego-Crohna);
    Reumatoidalne zapalenie stawów;
  • Wrzodziejące zapalenie jelita grubego o różnej etiologii;
  • Polipy kanału odbytu;
  • Palenie tytoniu jako czynnik sprzyjający przewlekłym zatruciom.

Diagnostyka raka odbytu

W przypadku raka odbytu wstępne rozpoznanie można postawić na podstawie oględzin i badania palcem kanału odbytu i odbytnicy.

Badaniami potwierdzającymi diagnozę są:

  • Endoskopia (anoskopia lub rektomanoskopia);
  • Biopsja punkcyjna, a następnie badanie histologiczne uzyskanej próbki;
  • Instrumentalne metody badania high-tech (MRI, CT, USG, uzupełnione kontrastem naczyniowym): dają wyobrażenie o obecności i rozległości przerzutów, pomagają lekarzowi podjąć decyzję o taktyce leczenia.

Wczesne rozpoznanie raka odbytu jest możliwe, ale tylko osoby z grupy wysokiego ryzyka wystąpienia tej patologii powinny poddawać się systematycznym badaniom profilaktycznym.

Okresowe badania przesiewowe są szczególnie istotne w przypadku:

  • Pacjentów ze zmianami dysplastycznymi w kanale odbytu;
  • Kobiety, u których zdiagnozowano raka szyjki macicy związanego z HPV;
  • Osoby praktykujące stosunki homoseksualne.

Programy profilaktyki i leczenia raka odbytu 

Skuteczna profilaktyka raka odbytu obejmuje szczepienia przeciwko HPV, barierową ochronę podczas stosunku płciowego i unikanie palenia tytoniu oraz terminowe badania przesiewowe w kierunku chemioterapii i chorób autoimmunologicznych, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju tej choroby. W klinice doświadczeni onkolodzy i chirurdzy z międzynarodową praktyką medyczną diagnozują i leczą raka odbytu zgodnie z nowoczesnymi protokołami.

Możliwości leczenia raka kanału odbytu

Obecnie operacje okaleczające, takie jak resekcja jamy brzusznej (całkowite usunięcie odbytnicy z regionalnymi węzłami chłonnymi i kolostomia w celu wydalania kału na przednią ścianę jamy brzusznej) nie są praktykowane w przypadku raka odbytu.

Przeczytaj również:  Jak długo rozwija się rak płuc?

Wykazano, że chemioterapia i radioterapia są równie skuteczne jak leczenie chirurgiczne w przypadku dużych zmian zwieraczy odbytu. Dlatego radykalna resekcja jest wykonywana tylko wtedy, gdy guz jest mały i istnieje szansa na usunięcie całej zmiany w obrębie zdrowych tkanek.

Dodaj komentarz